การพนันในประเทศไทย

การพนัน เป็นกิจกรรมที่คนไทยจำนวนมากนิยมชมชอบ ถึงแม้ว่าจะเป็นการขัดต่อคำสอนในพุทธศาสนาอย่างชัดเจนก็ตาม การเล่นหวย,  ไพ่, ลูกเต๋า หรือการพนันสนุกเกอร์, บิลเลียด, ไก่ชน, กัดปลา แม้แต่การทายเลขป้ายทะเบียนรถยนต์หรือทายเลขธนบัตร ก็เป็นสิ่งที่กระทำกันอย่างแพร่หลาย ศูนย์ศึกษาเศรษฐศาสตร์การเมือง คณะเศรษฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ทำการศึกษาพบว่า ในปี พ.ศ.๒๕๓๙ มีบ่อนการพนันในกรุงเทพมหานครประมาณ ๓๐๐ แห่ง มีเงินหมุนเวียนประมาณ ๑๓๖ ล้านบาทต่อปี ส่วนในต่างจังหวัดจะมีบ่อนขนาดใหญ่ประมาณ ๙๐ แห่ง มีเงินหมุนเวียนประมาณ ๑๔๒,๒๐๐ ล้านบาทต่อปี และประมาณการณ์ได้ว่านักพนันไทยนำเงินไปเล่นคาสิโนในต่างประเทศประมาณปีละ ๒๕,๐๐๐ ล้านบาท ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเจนได้แก่พฤติกรรมการพนันฟุตบอล (หรือที่เรียกว่า แทงบอล)ของคนไทยในการแข่งขันฟุตบอลยูโร จากการศึกษาของศูนย์วิจัยธนาคารกสิกรไทย พบว่า วงเงินพนันฟุตบอลในการแข่งขันดังกล่าวมีไม่น้อยกว่า ๒๐,๐๐๐ ล้านบาท และผู้เล่นพนันขยายตัวจากกลุ่มบุคคลวัยทำงานไปสู่กลุ่มเด็กและเยาวชนซึ่งกำลังเป็นนักเรียนนักศึกษา โดยแหล่งรับแทงได้กระจายไปตามสถานที่ต่าง ๆ รอบสถานศึกษา โรงเรียน และมหาวิทยาลัย ซึ่งสำนักงานตำรวจแห่งชาติได้สำรวจว่าในกรุงเทพมีแหล่งรับพนันฟุตบอลประมาณ ๒๐๐ แห่ง และในพื้นที่ต่างจังหวัดไม่น้อยกว่า ๑,๐๐๐ แห่ง อีกทั้งในปัจจุบันการแทงบอลทำได้โดยง่าย ซึ่งนักพนันสามารถเดิมพันผ่านทางคาสิโนออนไลน์ โดยมีเอเจนซี่ที่รับพนันเป็นจำนวนมาก เอเจนซี่ที่มีบริการคาสิโนออนไลน์ที่รู้จักกันดีในหมู่นักพนันได้แก่ gclub และ holiday palace ซึ่งมีเกมเดิมพันให้เล่นมากมาย ไม่ว่าจะเป็น บาคาร่า, ลูกเต๋า, รูเล็ต ฯลฯ และเอเจนซี่ที่รับพนันฟุตบอลที่คอบอลรู้จักกันดีได้แก่ sbobet และ m3bet