สัด  อย่าให้กูรุ้นะว่าเป็นใคร


   กูจะด่าแม่งให้ร้องไห้เลยสัด



        พูดไม่ออกแล้วควย

ทำไมมิงเห็นเมียมึงดีกว่าแม่มึงรึไงไอสัส

หน้าเหี้ยมึงลองคิดดูนะมีลูก4 คนไม่มีหมาตัวไหนมาดูพวกลูกระย้ำ

โครตระยำ แม่เกิดมึงมาแท้ๆ ไอโง่ ไม่มีหัวคิดหรอไอสัสคนทำอะ เค้ารักมึงแค่ไหน แต่มึงโยนเขาอย่างกับผัก ไอควาย คนอย่างงี้อยู่ในโลกไปทำไมวะ ไม่น่าเกิดมาเลย

ขอให้อีพวกใจทรามพวกนี้มีชีวิตล้มจมทุกอย่างเถอะๆๆๆ
แม่คนเดียวดูแลกานไม่ได้
ใจสัตว์จิงๆ

แม่มันยังทิ้งได้  ไอ้เนรคุณ

สมัยนี้กรรมติดจรวดนะจ๊ะจะบอกให้ ทำอย่างไรก็ขอให้ได้อย่างนั้นเถ๊อะ สาธุ!!!!!

ผมจะเล่านิทานให้ไอ้อีไม่รู้คุณนมมารดาและพ่อที่ทนทุกข์ยากเลี้ยงลูกจนเติบใหญ่ เรื่องมีว่า มีพ่อแม่และลูกชาย 3 คน พ่อแม่เลี้ยงลูกและรักลูกดังแก้วตาดวงใจ ทำงานเหนื่อยยากแค่ไหนไม่เคยบ่น เพื่ออนาคตของลูก จนสามารถส่งเสียลูกเรียนหนังสือจบชั้นสูง (แต่สมองไม่สูงอย่างที่เรียน) จากนั้นลูกแยกไปมีครอบครัวใหม่ ส่วนแม่เสียชีวิตด้วยโรคชรา ลูกชายเลยเอาพ่อมาอยู่ด้วย แต่ก็เลี้ยงไปวัน ๆ ไม่ดูแลเอาใจใส่เท่าที่ควร ส่วนลูกชายก็มีลูกชาย 1 คน ทั้งรักและเลี้ยงดูลูกเหมือนอย่างที่พ่อตัวเองเลี้ยงมา จนลูกชายอายุราว 8-9 ขวบ ได้รักและติดปู่ของแกมาก เพราะปู่ได้เลี้ยงดูหลานมาตั้งแต่แบเบาะ ส่วนเจ้าลูกชายเห็นพ่อแก่แล้ว ช่วยเหลืออะไรไม่ได้ เลยคิดจะให้พ่อไปขอทานข้างนอก เลยหากะลามะพร้าวมาอันหนึ่ง มานั่งขัดเพื่อเตรียมให้พ่อไปขอทาน ขณะนั้นลูกชายตัวน้อยมาเห็น เลยถามพ่อว่า "พ่อครับพ่อทำอะไรครับ " พ่อตอบ "ทำกะลาให้ปู่ลูก เพื่อให้แกไปขอทาน" ลูกถามต่อ "จะให้ปู่ไปขอทานทำไมครับ แกแก่แล้ว" พ่อไม่ยอมตอบ จากนั้นวันรุ่งขึ้นพ่อกลับมาจากที่ทำงาน เข้าบ้านเห็นลูกชายตัวน้อยกำลังนั่งขัดกะลาอยู่ เลยถามลูกว่า "ลูกรักกำลังทำอะไรครับ" ลูกตอบ "กำลังขัดกะลาครับ" พ่อถาม "ขัดไปทำไม" ลูกตอบอย่างไร้เดียงสาว่า "ผมเตรียมทำไว้ให้พ่อ เวลาที่พ่อแก่เหมือนปู่" พ่อเหมือนได้ยินคำตอบลูก ถึงกับอึ้งพูดไม่ออก จากนั้นน้ำตาแห่งความสำนึกได้ไหลอาบแก้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว ก่อนที่จะวิ่งไปกราบเท้าขอขมาพ่อ ซึ่งพ่อก็ไม่ได้ว่าอะไร เพียงแค่บอกลูกชายไปว่า "ไม่ว่าลูกจะผิดแค่ไหน พ่อให้อภัยลูกได้ทุกอย่าง"
เรื่องต่อไป
มีพ่อคนหนึ่งมีลูกชายอยู่คนเดียว เฝ้าเลี้ยงและตามใจลุกมาตลอด จนพ่อได้แก่เฒ่าลง พร้อมกับหูตาและความจำที่ไม่ค่อยดี วันหนึ่งพ่อนั่งมองที่หน้าต่าง และเห็นฝูงวัวกินหญ้า แต่ด้วยความที่ตาไม่ค่อยดี เลยถามลูกว่า "นั้นตัวอะไร" ลูกตอบ "วัวครับพ่อ" ส่วนพ่อความจำไม่ค่อยดี ก็ถามอยู่อย่างนี้อีก 4-5 ครั้ง จนลูกชายโมโหได้ตะคอกพ่อไปว่า "ผมบอกตั้งหลายครั้งแล้วว่าวัว ทำไมพ่อไม่จำบ้าง ถามอยู่ได้ตั้งหลายครั้ง น่ารำคาญ" พ่อจึงบอกไปว่า สมัยที่ลูกยังเล็ก และตรงที่พ่อนั่งอยู่ตรงนี้ ลูกเคยถามพ่อว่า ที่อยู่ข้างหน้าตัวอะไร ซึ่งพ่อได้ตอบๆ และลูกถามอยู่อย่างนี้หลายครั้ง แต่พ่อไม่เคยโมโหหรือฉุนเฉียว แต่พ่อยิ่งรักและชอบจะตอบคำถามลูก เพราะมันทำให้พ่อรู้ว่า ลูกของพ่อเริ่มเรียนรู้และซักถามสิ่งที่สนใจ แต่มาวันนี้เป็นคำถามเดียวกัน แต่คนถามคือพ่อ ลูกกลับรำคาญเสียแล้วหรือ เมื่อลูกชายได้ฟังดังนั้น ถึงกับน้ำตาไหลอาบแก้ม พร้อมกับก้มกราบขอโทษพ่อ

ความเป็นคนของเขาคงไม่มีในตัวเองหรอก
สารเลวจริง ๆๆ

ใครก็ตามที่มีแม่ เราก็ควรรักแม่ พ่อ ให้มากๆ  เราเสียอีกไม่มีแม้โอกาสที่จะบอกรักแม่ .................
เขาถึงบอกว่า แม่คนเดียวเลี้ยงลูก 10 คนก็เลี้ยงได้ แต่แม่คนเดียวลูกกลับเลี้ยงไม่ได้.................
ใครทำอะไรไว้ก็ได้เช่นนั้นแหละ ไม่ต้องรอถึงชาติหน้าเลย  เดียวก็เจอแล้ว  เชื่อเด่ะ ....................
ขอให้กำลังใจคุณพ่อ และ คุณแม่ที่ยังคงมีชีวิตอยู่ จงอยู่เพื่อเย้ยและดูว่าลูกของเราจะไปได้สักแค่ไหน จะเป็นกำลังใจให้น่ะฮ้ะ ............

น่าสงสารยายจังเลย สักวันนึงลูกยายต้องเสียใจที่ทำแบบนี้  ลูกอกตัญญู