ขอมอบบทกลอนคิดถึงบ้านให้กับคนพลัดถิ่นกันทุกคนเลยนะค่ะ

คิดถึงบ้านงานหนักอยากพักผ่อน
กลับไปนอนอ้อนตักเปี่ยมรักแม่
พี่น้องญาติคาดหวังทั้งดูแล
ไม่งอแงแถไปใคร่ทำใจ

ควันเขม่าเข้าตาหน้ามัวบอด
จะไปรอดพรอดฝันถึงวันใหม่
การงานดว่าข้าทำซ้ำเหนื่อยไป
เหงื่อย้อยไหลใฝ่สู้ให้รู้งาน