SolomonIsl
ands หมู่เกาะมนุษย์กินคน
ประเทศหมู่เกาะโซโลมอน เป็นดินแดนแห่งมนุษย์กินคนมาแต่อดีต จนกระทั่งยุคล่าอาณานิคมเกิดขึ้นอังกฤษจึงเข้ามาดูแล และมาเผยแพร่ศาสนาในดินแดนแห่งนี้มนุษย์กินคนจึงค่อยๆเริ่มหายไป ในสมัยสงครามโลกครั้งที่สองโซโลมอนเป็นที่หมายปองของคู่สงครามเพราะเป็นจุดพักระหว่างทางของการขนส่งสินค้าในมหาสมุทรแปซิฟิค และมีทะเลล้อมรอบจึงรบเพียงแค่ทางเรือและอากาศ และยังมีทรัพยากรธรรมชาติที่
สวยงามและอุดมสมบูรณ์จึงได้ชื่อว่า Pearl of Pacific (ไข่มุกแห่งแปซิฟิค) ประชากรชาวโซโลมอน มีผิวสีดำ ผมหยิก ปากแดงเพราะเคี้ยวหมากเป็นอาจิณ ตั้งแต่วัยรุ่นจนถึงคนมีอายุ ปัจจุบันประชากรส่วนใหญ่ 70%พูดภาษา Pidgin (พิดจิน) ซึ่งเป็นภาษาที่แผลงมาจากภาษาอังกฤษ และ 30% พูดภาษาอังกฤษอุปนิสัยของชาวโซโลมอน ในปัจจุบันมีมนุษยสัมพันธ์ดีชอบใช้แรง
งาน คนท้องถิ่นจึงไม่มีอาชีพที่มั่นคงส่วนความมั่นคงทางเศรษฐกิจเกิดจากชาวต่างชาติมาลงทุน ประชากรอยู่อาศัยตั้งแต่ชายเขาและขึ้นไปอยู่ตามยอดเขามีฤดูกาลเพียง 2ฤดูเท่านั้นคือ ฤดูร้อน และฤดูฝน ในหนึ่งวันมี2ฤดู เช่น ตอนเช้าอากาศร้อน พอตอนบ่ายหรือตอนเย็นฝนจะตกจะเป็นอยู่อย่างนี้ 365วันแต่สภาพแวดล้อมโดยทั่วไปมีบรรยากาศดี เงียบสงบทั้งกลางวันกลางคืน เหมาะแก่การนั่งปฏิบัติธรรมเป็นอย่างยิ่ง
อาหารหลักปัจจุบันคือ ข้าว เผือก มันปกติชาวโซโลมอนจะกิน
อาหารเพียงวันละ 1มื้อ (แต่กินปริมาณมาก)และในระหว่างวันถ้าหิว เขาจะเคี้ยวหมากแทน และที่กินเพียงแค่มื้อเดียวเพราะค่า
อาหารแพงมาก 1จานอย่างต่ำ 25เหรียญโซโลมอน(125บาทไทย) ที่ราคาสูงเพราะเกือบทุกอย่างต้องนำเข้ามาจากต่างประเทศ เพราะพื้นที่เป็นเกาะ จึงเพาะปลูกได้น้อยอย่างผลไม้ ก็มีแค่ 4ชนิด คือ กล้วย มะละกอ สัปปะรดและมะพร้าว
เนื่องจากคุณภาพของน้ำที่นี่ต่ำหากไม่ผ่านเครื่องกรองน้ำ ก็ไม่เหมาะที่จะนำมาดื่มประชาชนที่ยากจนจึงต้องดื่มน้ำมะพร้าวแทนน้ำเปล่าเพราะที่นี่ต้นมะพร้าวมีเต็มสองข้างทาง และชายหาดซึ่งเป็นผลงานจากชาวอังกฤษที่ได้ปลูกไว้ตั้งแต่หลังสงคราม และตามถนนหนทางจะถูกวางขายด้วยหมาก, ใบพลู, ปูนขาวแม้ในยามกลางคืนที่ผู้คนไม่ได้ไปไหนกันแล้วแต่ชาวบ้านก็จะจุดเทียนหน้าบ้านเพื่อเอาหมากมาวางขายร้านค้าส่วนใหญ่เป็นของชาวจีนและตั้งชุมชนขึ้นมา (China Town) เปิดขายวันจันทร์ถึงวันเสาร์ส่วนวันอาทิตย์หยุดพักผ่อน ให้ผู้คนไปโบสถ์ เพราะเขาเข้าใจว่า ถ้าทำสิ่งไม่ดี หรือทำบาปลงไปแล้วก็สามารถไปโบสถ์เพื่อไถ่บาปได้ เครื่องดนตรีท้องถิ่นคือ ยูเกเรเล่ เป็นเครื่องดีด และ แพนฟลุท เป็นเครื่องเป่าสัตว์ที่ชาวโซโลมอนเคารพนับถือคือ จระเข้ ซึ่งถือเป็นเจ้าพ่อของสัตว์น้ำจืดและ ปลาฉลาม เป็นเจ้าพ่อของสัตว์ในน้ำทะเลจนนำเอาภาพของสัตว์ 2ชนิดนี้มาไว้ในธนบัตรของโซโลมอนตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันชาวโซโลมอนจะรักพวกพ้อง และกลุ่มมาก และถูกปลูกฝังเรื่องความกตัญญูที่มีต่อบรรพบุรุษมาตั้งแต่อดีตโดยถือเป็นหน้าที่ของลูกคือ เมื่อพ่อแม่แก่เฒ่าต้องดูแล เมื่อท่านตายต้องบูชาโดยจะนำบรรพบุรุษที่เสียชีวิตแล้ว ฝังในที่ใกล้ๆบ้านไว้เพื่อให้ลูกหลานได้บูชาเพราะเชื่อว่าจะทำให้ตัวเองมีพลังและโชคดีสามารถรบชนะศัตรูได้และถ้าใครแต่งงานแล้วห้ามนอกใจเด็ดขาด ถ้าหากจับได้จะต้องถูกจับฆ่าและกินทันทีทั้งชายและหญิง
ณ ตอนนี้มีชาวโซโลมอนท้องถิ่นที่มีโอกาสได้ดู DMC จากการทำหน้าที่กัลยาณมิตรของคนไทยที่ไปทำงานที่นั่น ทำให้เกิดความตื่นตัวในเรื่องกฎแห่งกรรม และเรื่องปรโลกในหมู่ชาวโซโลมอนเป็นอย่างมาก ซึ่งพวกเขาตื่นเต้นมาก ที่มีบุคคลซึ่งสามารถบอกได้ว่า บรรพบุรุษของเขา ตายแล้วไปไหน และตอนนี้ชาวโซโลมอนก็เริ่มหัดนั่งสมาธิ(Meditation)แล้วเมื่อได้ลงมือปฏิบัติก็ได้พบกับความสงบอย่างที่ไม่เคยได้เจอมาก่อน
ทัวร์ญี่ปุ่น ทัวร์เกาหลี ทัวร์สิงคโปร์ ทัวร์ฮ่องกง
ทัวร์ยุโรป ทัวร์ไต้หวัน ทัวร์จีน ทัวร์มาเลเซีย
ทัวร์เวียดนาม ทัวร์กัมพูชา ทัวร์พม่า ทัวร์ลาว
ทัวร์มัลดีฟส์ ทัวร์อินเดีย ทัวร์เนปาล ทัวร์ภูฏาน
ทัวร์ศรีลังกา ทัวร์จอร์แดน ทัวร์อินโดนีเซีย ทัวร์ฟิลิปินส์
ทัวร์ดูไบ ทัวร์บาหลี ทัวร์อียิปต์ ทัวร์รัสเซีย
ทัวร์โครเอเชีย ทัวร์ตุรกี ทัวร์อเมริกา ทัวร์ออสเตรเลีย
ทัวร์นิวซีแลนด์ ทัวร์แอฟริกาใต้
ทัวร์ญี่ปุ่นพรีเมี่ยม จองตั๋วเครื่องบิน
รถเช่า โรงแรม
ตั๋วสวนสนุก ตั๋วรถไฟ
ประกันการเดินทาง Pocket wifi
ทัวร์ในประเทศ แพคเกจอิสระ
รับจัดกรุ๊ปทัวร์ แฟรนไชส์ตั๋วเครื่องบิน
ตั๋วเครื่องบิน จองตั๋วเครื่องบิน ไทยไลอ้อนแอร์
เที่ยวญี่ปุ่น ทัวร์ญี่ปุ่น ทัวร์ญี่ปุ่นพรีเมี่ยม
