เคยแต่อ่านหนังสือเรื่อง ปลาเกยตื้นครั้งละหลายๆตัว แต่ไม่คาดคิดว่าจะเจอกับตัวเอง
จังๆแบบนี้ วันนี้ ที่เกาะราชาใหญ่ ภูเก็ต ขณะที่ผมอยู่อีกฝั่งกับที่เกิดเหตุ พี่ชายโทรมาว่า..ให้รี บไปที่ อ่าวปะตก มีวาฬเพชฌฆาต มาเกยตื้น พี่ชายผมอยู่ภูเก็ต รู้ก่อนผมอีก แล้วรีบวิ่งหน้าตั้งคว้ากล้องไปอ่าวปะตก&nbs p;แค่ห้านาที...ภาพที่เห็น...อึ้งครับ..ไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก ่อน คนประมาณสองร้อยกว่าคน...ทั้งไทย ฝรั่ง พม่า แขก มอญ...ต่างวิ่งวุ่นหน้าตั้ง ยื้อยุดฉุดหางปลาวาฬสีดำขนาดใหญ่... พยายามลากลงทะเล ;กะด้วยสายตาที่เห็น...ประมาณ เกือบยี่สิบตัว..นอนดิ้นหางปัดไปมา และอีกนับไม่ถูกที่เห็ นกระโดงบ่ายหน้าขึ้นบก บางตัวกลิ้งมาในแนวขวาง..เพราะต้าน แรงคลื่นไม่ไหว
และเสียงร้อง เหมือนเด็กทารกมาก...แปลกผมเพิ่งได้ยินวาฬร้องครั้งแรก ผม ถ่ายรูปไปด้วย..สลับวิ่งลงไปลาก..มันอึ้งๆยังไงไม่รู้ รู้ แต่ว่า..มันโกลาหลวุ่นวาย เกาะราชาใหญ่ตอนนั้น..เกาะด้านอ ื่นคงร้างหมด...มารวมกันอยู่หน้าอ่าวปะตก..
6 ชั่วโมงเต็มๆที่พยายามกันทุกวิถีทาง ทั้งแรงคน แรงเครื่องจักร ถึงมันจะตายไปสองสามตัว...แต่ส่วนใหญ่ก็รอ ด..
ขอปรบมือให้กับทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์...บนเกาะราชาใหญ่ ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร...นับถือน้ำใจครับ..
ในรูป..น้องผู้ชายยืนมากอย่างอ่อนใจ หลังพยายามดึงหางเจ้า ตาอยู่ด้านหน้าสุด ซึ่งติดกับซอกหินจนเริ่มเห็นบาดแผล...
ที่ดึงไม่ไหว..ก็พยายามตักน้ำมาราด ยืดเวลาให้อีกหลายอึดใ จ รอคนที่กำลังลากตัวอื่นเสร็จ..มาสมทบ..แปดคน..หลังแอ่น บอกได้ถึงขนาด และน้ำหนัก
ต้องอุ้มกันแบบนี้..ไม่งั้นลื่น..และน่าจะเป็นวิธีที่ถูกต้องด้ วย..
ถึงน้ำพอที่ประคองไปได้..สองคนช่วยประคองยังทุลักทุเล
มันเหมือนตลาดนัดขายปลา..เพียงแต่..ลูกค้าชื้อด้วยความรู้สึกอย ากช่วยชีวิต..ซื้อด้วยแรงกาย และสติปัญญาเท่าที่คิดได้ในตอนนั้น
สองหนุ่มปรึกษากันว่า..จะเอาเจ้าตัวที่โผล่แต่หางออกจากซอกหินย ังไง
เด็กหนุ่มชาวพม่า..จ้องมองูว่าจะเอายังไงกับมันดี ในขณะที ่อีกสองทีม อุ้มกึ่งลากลงทะเลไป
ที่เห็นแดงๆจางๆเป็นเลือดปนน้ำ...ของหนึ่งผู้เคราะร้ายที่ไม่อา จช่วยได้ทัน ตายไปหนึ่งตัว..จากประมาณเกือบห้าสิบตัว
ระลอกไหม่กำลังเข้ามา อาจเป็นตัวที่ช่วยไปแล้ว..ว่ายไม่ไห ว..เพราะคลื้นแรงมาก อ่าวปะตก เกาะราชาใหญ่ มีลักษณะเป็นปากไห...คลื่นบีบได้สูงและรุนแรงมาก
ยิ่งมืด..น้ำยิ่งลด คนช่วยดูเหมือนจะไม่พอ
นักท่องเที่ยวสามคนนี้..ต้องจดจำวันพักผ่อนไปนานแสนนาน
เครื่องทุ่นแรงสำหรับตัวที่เหนื่อยอ่อน..ว่ายน้ำไม่ไหว จำ เป็นต้องย้ายข้ามอ่าว..ไปยังหลังเกาะ..ซึ่งไม่มีคลื่น และ ทำสถานที่พยาบาล..ชั่วคราว
ต่างกุลีกุจอ..กันยกใส่รถ
ที่เหลือ..ลงไปยื้อยุดตัวที่ยังว่ายน้ำได้ให้ออกห่างฝั่งให้มาก ที่สุด
มัวแต่ลงไปลากปลา..พอเห็นตัวช่วยมาอีกก็ต้องมาคว้ากล้องอีกที
กล้องหมดแบ็ต ให้ผมกระโดดลงไปโอบกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับวาฬเพชฆาต(เที่ยม) ไม่ใช่จะมีโอกาสแบบนี้ได้ง่ายๆ..มันเป็นความสุขแบบเต็มอิ่ม&nbs p;ผมโชคดีที่ได้เห็นสิ่งแปลกที่สุดในชีวิตอย่างไม่คิดว่าจะได้เ ห็นถึงสองสิ่งในเหตุการณ์เดียวกัน...คือ..ปลาใหญ่เกยตื้นมากมาย ขนาดนี้ และที่สอง..ทีสำคัญ...คนที่มาจากทิศทางที่ต่างกัน ..ไกลบ้างไกล้บ้าง..ต่างร่วมมือพร้อมใจกันเพื่อช่วยชีวิต....
คนเหล่านี้ในรูป และอีกหลายๆที่กล้องครอบไม่ถึง..ปรบมือให้เขาเถอะครับ...เขาแน่ จริง
